Michaił Jurowski i Sinfonia Iuventus w Krakowie!

sobota, 29 kwietnia 2017, 19:00

  • sobota, 29 kwietnia 2017, 19:00
>

Kierowanie orkiestrą ma we krwi. Dyrygentem (i kompozytorem) był jego ojciec Władimir, tę profesję uprawiał również jego dziadek ze strony matki – Dawid Błok był głównym dyrygentem rosyjskiego filmu w pierwszych dekadach kina dźwiękowego. Mistrz batuty Michaił Jurowski współpracuje z wieloma znakomitymi orkiestrami w Niemczech i Austrii, często koncertuje również z uznanymi zespołami ze Skandynawii. Jego angaże – na nasze szczęście – prowadzą także do Polski: maestro jest pierwszym gościnnym dyrygentem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus.

I właśnie z tym młodym zespołem (tworzą go najzdolniejsi absolwenci i studenci wyższych uczelni muzycznych przed 30. rokiem życia) Michaił Jurowski wystąpi w Krakowie 29 kwietnia. W sali filharmonii zabrzmi uwertura do Manfreda i Koncert fortepianowy a-moll Schumanna (z Florianem Uhligiem za klawiaturą), a także poemat symfoniczny Richarda Straussa Tako rzecze Zaratustra.

A za pointę niech posłuży zagadka: jaki zawód wybrali dwaj synowie Jurowskiego? Już wiecie:-)? (Barbara Skowrońska)

Florian Uhlig  fortepian
Roman Perucki  organy
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus
Michaił Jurowski – dyrygent

Robert Schumann Manfred op. 115 (uwertura)
Robert Schumann Koncert fortepianowy a-moll op. 54
Richard Strauss Also sprach Zarathustra op. 30

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.