Oleandry

Dzisiaj:

brak informacji

Od Oleandrów wszystko się zaczęło! Stąd w 1914 roku wyruszyła I Kompania Kadrowa i pierwsi polscy legioniści, którzy na frontach Wielkiej Wojny walczyli o niepodległość dla swojej ojczyzny.

Niegdyś podkrakowskie Oleandry to dziś kwartał, który zamyka się w obrębie al. Mickiewicza od wschodu, al. 3 Maja od południa, ul. Reymana od zachodu i ul. Reymonta od północy. Przez teren ten biegną trzy ulice: Oleandry, Kadrówki i Ingardena; częścią Oleandrów jest również park Jordana. Przy al. 3 Maja 7 znajduje się zabytkowy budynek noszący imię marszałka Józefa Piłsudskiego.

W 1912 roku na łące między parkiem Jordana a obecną al. Mickiewicza zorganizowano Wystawę Architektury i Wnętrz w Otoczeniu Ogrodowym, na której prezentowano nowoczesne rozwiązania architektoniczne dla dzielnic przyłączanych do Krakowa w latach 1910-1915 z inicjatywy prezydenta miasta Juliusza Lea. Przy wystawie działał teatrzyk letni „Oleandry” – za sprawą jego przedstawień nazwa ta miała na stałe przylgnąć do całego obszaru, który pierwotnie zajmowała wystawa. Na początku XX wieku Oleandry stały się popularnym terenem spacerowym, miejscem spotkań towarzyskich, festynów, zabaw ludowych, a także zawodów sportowych, które organizowano również na pobliskich Błoniach. Oleandry tętniły życiem!

Właśnie tutaj zakiełkowała też myśl o niepodległościowej walce zbrojnej. Latem 1914 roku z inicjatywy komendanta Józefa Piłsudskiego na terenie Oleandrów zorganizowano letnią szkołę strzelecką dla członków krakowskiego Towarzystwa Sportowo-Gimnastycznego „Strzelec” i Polskich Drużyn Strzeleckich. To jej uczestnicy weszli w skład powołanej przez Piłsudskiego I Kompanii Kadrowej – pierwszej od dziesięcioleci polskiej formacji wojskowej. Rankiem 6 sierpnia 1914 roku „Kadrówka” wyruszyła z Krakowa do Królestwa Polskiego. Żołnierze dotarli do granicy dzielącej zabory austro-węgierski i rosyjski w podkrakowskich Michałowicach i obalili tam słupy graniczne – w ten sposób symbolicznie odrzucając podział Polski między mocarstwa rozbiorowe. Działania Piłsudskiego i wymarsz I Kompanii Kadrowej szybko zwróciły uwagę władz austriackich, które zażądały rozwiązania tworzących się polskich jednostek wojskowych lub wcielenia ich do cesarsko-królewskiej armii. Do utrwalenia statusu polskich sił zbrojnych przyczynił się prezydent Juliusz Leo, który w parlamencie austriackim w Wiedniu uzyskał zgodę na utworzenie Legionów Polskich wchodzących w skład wojska monarchii austro-węgierskiej.

Wydarzenia z 6 sierpnia 1914 roku przypomina coroczny Marsz Szlakiem I Kompanii Kadrowej. Rocznica ta po raz pierwszy została upamiętniona przez legionistów w 1923 roku – zaaranżowano wówczas marsz szlakiem Kadrówki na 122-kilometrowym odcinku Kraków–Kielce. Po II wojnie światowej marsze zostały zakazane; tradycję ich organizowania przywrócono dopiero po 1989 roku.

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.