Rrocznica 70. urodzin Kai Danczowskiej w Filharmonii Krakowskiej

środa, 10 kwietnia 2019, 19:30

  • środa, 10 kwietnia 2019, 19:30
>

Kaja Danczowska to jedna z najwybitniejszych polskich skrzypaczek, która w tym roku świętuje 70. urodziny. Z tej okazji 10 kwietnia w Filharmonii Krakowskiej zabrzmi jej koncert urodzinowy, a przed krakowska publicznością wystąpi sama jubilatka.

Kaja Danczowska – wielokrotnie nagradzana za działalność solistyczną i w dziedzinie kameralistyki. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w wieku 7 lat u Jana Stasicy, a od 8 roku życia pracowała pod kierunkiem Eugenii Umińskiej, u której później studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W 1972 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku ukończyła dwuletni kurs mistrzowski w konserwatorium w Moskwie u Dawida Ojstracha. W 1976 roku, na zaproszenie rządu kanadyjskiego, uczestniczyła w kursie mistrzowskim, prowadzonym przez Ruggiero Ricciego. W 1959 roku otrzymała I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym we Wrocławiu oraz stypendium Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, ufundowane przez Henryka Szerynga, następnie stypendium Pawła Kleckiego, Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego oraz Ministra Kultury i Sztuki.
Laureatka III nagrody w V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. H. Wieniawskiego w Poznaniu (1967), II nagrody w Konkursie Skrzypcowym im. A. Curciego w Neapolu (1969), II nagrody w Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie (1970), III nagrody w Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium (1975). Otrzymała srebrny medal w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli (1976).
Kaja Danczowska koncertuje od 9. roku życia. Występowała w wielu krajach Europy, obu Ameryk, Azji i Australii, z repertuarem od A. Vivaldiego do K. Pendereckiego, m.in. pod batutą Jana Krenza, Jerzego Maksymiuka, Krzysztofa Pendereckiego, Stanisława Skrowaczewskiego, Antoniego Wita. Od 1978 roku jako kameralistka współpracuje z Krystianem Zimermanem. Jako „music adviser” w 1999 roku brała udział w tournée Polish Festival Orchestra Zimermana, prezentującej koncerty F. Chopina oraz w nagraniu płytowym dla Deutsche Grammophon (DG). W 2009 roku, z okazji 100. rocznicy urodzin Grażyny Bacewicz, wzięła udział w zorganizowanej przez Zimermana trasie koncertowej po Polsce. Cały program został nagrany w Akademii Muzycznej w Katowicach dla wytwórni DG. W repertuarze kameralnym występowała również m.in. z Heinzem Holligerem, Gidonem Kremerem, Mishą Maiskym. Ma bogaty dorobek płytowy. Nagrała m.in. Koncert skrzypcowy A-dur M. Karłowicza z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie pod batutą Antoniego Wita (Le Chant du Monde, 1992), koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę Lila Konstantego Regameya z Andrzejem Bauerem i Sinfonią Varsovią pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego (Swiss Broadcasting Corporation, 1994), I i II Koncert skrzypcowy K. Szymanowskiego z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Kazimierza Korda (Polygram, 1997). Ta ostatnia płyta w 1998 roku wyróżniona została nagrodą Diapason d’Or. Ponadto posiada w swoim dorobku ponad 300 archiwalnych nagrań radiowych, przede wszystkim dla Polskiego Radia i rozgłośni RIAS.
Była jurorem międzynarodowych konkursów, m.in. Konkursu im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, konkursów w Tokio, Monachium, Nowym Jorku, Wiedniu i Konkursu im. C.A. Nielsena w Odense. W 2014 roku, dzięki staraniom Programu 2 Polskiego Radia i wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ukazał się 7-płytowy album z około 50 nagraniami archiwalnymi, wybranymi spośród całego dorobku fonograficznego artystki. W roku 2015 płyta została nagrodzona statuetką Fryderyka w kategorii Album roku – recital solowy.
Kaja Danczowska została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. w 1976 roku Nagrodą Państwową II stopnia, w 1977 Nagrodą Miasta Krakowa, pięciokrotnie: w 1979, 1991, 1998, 2010, 2013 Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (później Kultury i Dziedzictwa Narodowego), w 1982 Nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych, w 1984 Nagrodą Komitetu do spraw Radia i Telewizji, w 1992 Nagrodą Wojewody Krakowskiego, w 1998 Nagrodą Fundacji Kultury Polskiej, w 1999 Excellent in Teaching Fundacji Robinsonów, w 2011 Nagrodą Prezesa Rady Ministrów. W 1986 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, w 2001 Krzyż Oficerski, a w 2009 Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, w 2006 Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Od 1972 roku prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie.
W 1997 roku uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. W 2016 roku odebrała z rąk rektora Akademii Muzycznej w Krakowie tytuł doktora honoris causa.

Kaja Danczowska - skrzypce
Maria Shetty - altówka
Adam Krzeszowiec - wiolonczela
Włodzimierz Gazdeczka - kontrabas
Maksymilian Lipień - obój
Piotr Lato - klarnet
Damian Lipień - fagot
Paweł Cal - waltornia
Justyna Danczowska - fortepian

Fazil Say Sonata na skrzypce i fortepian
Wolfgang Amadeus Mozart Kwintet Es-dur na fortepian, obój, klarnet, waltornię i fagot KV 452
Ludwig van Beethoven Septet Es-dur op. 20

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.