Kraków Travel

niedziela, 17 grudnia 2023, 18:30
wtorek, 19 grudnia 2023, 18:30

Opera Krakowska

ul. Lubicz 48

W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda...

Tragiczna historia Cio-Cio San, Japonki nieszczęśliwie zakochanej w Amerykaninie, od lat pozostaje numerem jeden na liście najchętniej granych dzieł operowych w Ameryce Północnej i podobną pozycję zajmuje w rankingach na całym świecie. Nie zawsze jednak dzieło cieszyło się taką popularnością. Pomruki, krzyki, śmiechy, jęki i chichoty – poprzez kakofonię dźwięków, jaką zgotowała publiczność podczas premiery w La Scali w 1904 roku, nie było słychać nawet jednej nuty. Wieczór, prawdopodobnie najgorszy w całej karierze Pucciniego, okazał się kompletną klapą… Dopiero po pewnych przeróbkach wymagający słuchacze – najpierw we Włoszech, a potem na całym świecie – docenili dzieło, które w swoim repertuarze proponuje Opera Krakowska (a także każdy szanujący się tweatr operowy na całym świecie!).

O jej sukcesie zadecydowało kilka czynników. Po pierwsze, melodyczność arii i występowanie powtarzających się motywów, które przewijają się przez cały utwór, reprezentując poszczególnych bohaterów (np. temat muzyczny Amerykanina Pinkertona jest oparty na pieśni Star Spangled Banner, która później stała się hymnem Stanów Zjednoczonych). Czynnik drugi to orkiestracja – pełne i różnorodne wykorzystanie zespołu instrumentalnego harmonizuje z bogatą warstwą emocji libretta. Wreszcie egzotyka – wszak akcja opery toczy się w Nagasaki, a kompozytor zręcznie wplótł motywy japońskich pieśni ludowych we włoską tradycję operową (jego konsultantką w tej kwestii była żona ambasadora Japonii w Rzymie). Do powodzenia opery przyczyniło się również libretto autorstwa Giuseppe Giacosy i Luigiego Illiki oparte na sztuce Davida Belasco, w którym pokazali nie tylko nieszczęśliwą miłość i konflikt dwóch osobowości, ale i zderzenie dwóch kultur.

Mimo że początkowo przysporzyła Pucciniemu kłopotów, Madama Butterfly stała się jego ulubioną postacią. Opera przyniosła kompozytorowi sławę i duże pieniądze. Za zarobione tantiemy kupił luksusowy jacht, który nazwał oczywiście… Cio-Cio San.

Giacomo Puccini Madama Butterfly

Reżyseria: Waldemar Zawodziński

Kierownictwo muzyczne: Tomasz Tokarczyk

opera.krakow.pl

operakrakow

12 296 62 62 (63)

bilety@opera.krakow.pl

Inne: dostępne dla niepełnosprawnych

Opera Krakowska

ul. Lubicz 48

W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda prawie 70 000 widzów. Ma w swoim repertuarze światową klasykę (Carmen, Tosca, Cyganeria) i spektakle operetkowe (Baron cygański, Zemsta nietoperza), a także przedstawienia baletowe oraz muzyczne dla dzieci. Z Operą Krakowską chętnie współpracują polscy artyści o światowej sławie, tacy jak Małgorzata Walewska, Mariusz Kwiecień, Andrzej Dobber, Wojtek Śmiłek czy Łukasz Borowicz. Popularność operowych spektakli w Krakowie sprawia, że bilety trzeba rezerwować ze sporym wyprzedzeniem. Sezon artystyczny Opery Krakowskiej kończy się mocnym akcentem: prezentacją spektakli i widowisk muzycznych podczas letniego festiwalu w niezwykłej scenerii dziedzińca zamku wawelskiego.

Na scenie Opery Krakowskiej zobaczyć można także goszczące tu spektakle teatralne i koncerty.

Z historii gmachu:
Teatr im. Juliusza Słowackiego nie był jedyną sceną, na której krakowianie mogli podziwiać spektakle muzyczne. W dwudziestoleciu międzywojennym Krakowskie Towarzystwo Operowe otrzymało od miasta budynek dawnej ujeżdżalni koni przy ulicy Rajskiej 12 (gdzie obecnie mieści się Małopolski Ogród Sztuki), w drugiej połowie XX wieku natomiast – oprócz sceny teatru przy placu Świętego Ducha – artyści korzystali także z ciasnych wnętrz Domu Żołnierza przy ulicy Lubicz (gdzie wystawiano operetki). I choć Kraków chlubi się bogatą tradycją związaną z operą (to właśnie tu wydano drukiem pierwsze libretto operowe w tłumaczeniu polskim: Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny Ferdinanda Saracinellego), samodzielny budynek Opery Krakowskiej stanął obok Domu Żołnierza dopiero w 2008 roku.
Nowoczesna, błyszcząca czerwienią bryła mieści salę główną na ponad 760 miejsc (ze sceną o powierzchni przeszło 400 metrów kwadratowych, 18 zapadniami, dwoma wyciągami kurtynowymi, sceną obrotową i aparaturą do projekcji wideo), przeznaczoną dla blisko 200 osób salę kameralną, salę wystawową i obszerne zaplecze sceniczne. Przylegającą do budynku starą ujeżdżalnię koni (niska budowla z półokrągłym dachem) zaadaptowano na potrzeby instytucji – znajdują się tam szatnia oraz kasy biletowe.

Patrz także: trasa Muzyczny Kraków 2. połowy XX stulecia: dźwięki Starego Miasta