Drewniany dworek z początków lat 60. XIX wieku jest ściśle związany z rodziną Tetmajerów. Zanim stał się domem jednego z najsłynniejszych malarzy Młodej Polski, należał do oo. franciszkanów. W latach 1853-1855 zakon wykupił znaczną część tutejszych ziem i zlecił tu budowę folwarku. Niedługo potem zabudowania ponownie sprzedano jednak tutejszym chłopom. W 1902 roku Włodzimierz Tetmajer postanowił odkupić dwór wraz z zabudowaniami od ówczesnego właściciela. Wówczas do dworku dobudowano pracownię malarską, w której Tetmajer tworzył aż do swojej śmierci w 1923 roku. Dom i okalający go teren pozostawały w rękach rodziny artysty do 1945 roku, a po II wojnie światowej część działki, łącznie z pracownią malarską, rozdzielono między różnych właścicieli. Jednak w 1991 roku prawnuczka Tetmajera Elżbieta Konstanty odzyskała odebrane zabudowania i dworek do dziś jest domem potomków słynnego artysty.

Własność prywatna. Obiekt dostępny z zewnątrz.