Siebeneicherowie, czyli jak działa dobra koligacja

ul. Grodzka 7

Dzisiaj:

brak informacji

Ród Siebeneicherów przybywa do Krakowa w 1515 roku – naturalnie – z dolnośląskiego Lubomierza. Pierwszy z rodziny, Marcin, jest raczej księgarzem i wydawcą. Przez ślub z Anną Szarffenbergerówną wżenia się w znaną nam już rodzinę krakowskich drukarzy. On sam handluje książkami, głównie z Węgrami.

Jego syn Mateusz żeni się w 1557 roku z Elżbietą, wdową po drukarzu Hieronimie Szarfenbergerze i dzięki tej koligacji działa jako drukarz do 1582 roku pod dwoma adresami – przy ulicy św. Anny 2 i przy Grodzkiej 7. Majątek obejmuje też papiernię Żabi Młyn. Oficynę wniesioną w posagu przez Elżbietę rozwija, wiążąc się z nurtem kontrreformacji. Wydaje Erazma z Rotterdamu, ale najwięcej drobnych tekstów religijnych – psalmy, kancjonały, a także podręczniki prawa, retoryki i dialektyki. Wyjątkową edycją jest Książka o wychowaniu dziatek Erazma Glicznera z 1558 roku – pierwszy podręcznik pedagogiki. Siebeneicher wydaje też Cycerona, Rojzjusza, Orzechowskiego, Kochanowskiego, podręczniki do łaciny. Największym osiągnięciem edytorskim jest jednak poszerzone wydanie Kroniki wszytkiego świata Marcina Bielskiego z 1564 roku z nowymi drzeworytami. Wspomożony przez specjalny przywilej królewski Zygmunta Augusta w 1566 roku Mateusz Siebeneicher przystępuje do wydawania dużej ilości druków kościelnych, kontrreformacyjnych. Są to rzeczy drobniejsze, ale i wydana w ogromnym nakładzie 1000 egzemplarzy Postylla ks. Jakuba Wujka. Nie przerywa też wydawania podręczników – gramatyki, greki, medycyny, historii, również przekładów z greki czy łaciny.

Syn Mateusza Jakub dziedziczy drukarnię w roku 1583 i prowadzi ją przy Grodzkiej 7 do 1604 roku. Oficyna jest katolicka, więc oczywiście kontynuuje wydawanie Postylli ks. Wujka, pism polemicznych jezuickich, katechizmu. Mamy też nowe edycje kroniki Bielskiego, polityczne druki Grochowskiego, Klonowica, Solikowskiego. Jako wyjątkowe jawią się następujące popularne poradniki: Myślistwo ptasze Mateusza Cygańskiego oraz Gospodarstwo Anzelma Gostomskiego z 1588. Już w 1603 roku ukazuje się rzecz dla Krakowa wyjątkowa – najstarszy przewodnik po zabytkach sakralnych Krakowa: Przewodnik, abo [sic!] kościołów krakowskich i rzeczy w nich wiedzenia i widzenia godnych krótkie opisanie, później wielokrotnie wznawiany i aktualizowany. Do zasług Jakuba dodajmy też stałe wydawanie od 1590 roku gazetek ulotnych w języku polskim. Można było dzięki nim poznać Nowiny z Francyjej o wybawieniu miasta Paryża czy Nowiny z Rakuz o monstracyjej luterskiej.

--------------------------

Fot. 12.1. Marcin Bielski, Kronika polska, druk Jakub Siebeneicher, 1597, źródło: Fundacja XX. Czartoryskich, Polona

Fot. 12.2. Wacław Kunicki, Obraz szlachcica polskiego, druk Jakub Siebeneicher, 1615, źródło: Biblioteka Jagiellońska, Polona

ul. Grodzka 7
OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.