30 lat Sinfonietty Cracovii

niedziela, 9 czerwca 2024, 18:00

  • niedziela, 9 czerwca 2024, 18:00
>

Z gośćmi z Londynu, przy espresso, wśród starych przyjaciół, w operze i na pikniku – tak swoje 30-lecie świętuje Sinfonietta Cracovia, a rozpisany na cały rok 2024 jubileuszowy program wraz z wiosną nabiera rozpędu. Kulminacja jubileuszowych wydarzeń nastąpi w czerwcu: w koncercie 9 czerwca w programie od Muzyki na wodzie Handla po prapremierę dzieła Mikołaja Majkusiaka wystąpią gościnnie jej dawni muzycy, m.in. Piotr Tarcholik, obecnie koncertmistrz NOSPR, i Janusz Widzyk, kontrabasista Filharmonii Berlińskiej.

Ludwig van Beethoven Uwertura Coriolan op. 62 (1807)
Giovanni Bottesini Gran duo concertante (1844)
Aleksander Tansman Tryptyk na orkiestrę smyczkową (1930)
***
Mikołaj Majkusiak Duel Koncert na dwoje skrzypiec i orkiestrę symfoniczną (2024)*
Ludwig van Beethoven VIII Symfonia F-dur op. 93 (1812)
*prawykonanie

Piotr Tarcholik skrzypce
Maciej Lulek
skrzypce
Marta Nowak skrzypce
Janusz Widzyk kontrabas
Daniel Stabrawa dyrygent
Sinfonietta Cracovia

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.